Λήθη



Κάποτε το πίστευα. Κάποτε που πίστευα οτι μπορούσα..
Ηθελα να κάνω τον κόσμο έναν άλλο κόσμο.
Να μην είναι αυτό που είναι. Δεν τον ήθελα.
Ήθελα έναν άλλο κόσμο. Όχι αυτόν.
Αυτό ήθελα. Να βγω απ' αυτόν τον κόσμο και να μπω σ' έναν άλλον.
Να μην είναι ο κόσμος αυτός. Όχι αυτός. Όχι πια αυτός.
Να μην είμαι πια άλλο μέσα σ' αυτόν τον κόσμο.
Να γίνει αυτός ο κόσμος ένας άλλος.
Αυτό ήθελα κάποτε.
Και ήθελα κάποτε να είναι και η ζωή αλλιώς.
Μια ζωή άλλη μέσα σ' έναν κόσμο άλλον.
Τότε αυτό ήθελα.
Κάποτε.
Μια ζωή άλλη μέσα σ' έναν κόσμο άλλον. Κάποτε αυτό ήθελα.
Κάποτε.
Όχι τώρα. Όχι. Όχι πια.
Τώρα πια όχι.
Όχι.
Ούτε τώρα ούτε ποτέ πια.
Τώρα ξέρω.
Δεν έχω τίποτα να σας κρύψω.
Δεν κρύβομαι.
Γιατί να κρυφτώ.
Τώρα που ξέρω.
Ηττήθηκα.
Αυτή είναι η σωστή λέξη.

Δημήτρης Δημητριάδης


σιωπή

3 σχόλια:

NOSTOS είπε...

Ας κρατήσουμε τα όνειρά του ζεστά μέσα στις καρδιές μας.Ισως κάποια στιγμή τον δικαιώσουμε,και δικαιωθούμε κι εμείς.Καλό βράδυ να έχετε κι ευχαριστώ για την φιλοξενία σας εδώ.

Penny είπε...

Nosto
τα όνειρα ταιριάζουν στα παιδιά.
Οι ενήλικες οφείλουν και να πράττουν.
Απαράδεκτη η ελληνική κοινωνία ενηλίκων.

Εγώ σε ευχαριστώ..

theogrocer είπε...

Σπουδαία απάντηση! Μπράβο Penny!