"..Όταν τον ακούω
η καρδιά μου
χοροπηδάει πολύ περισσότερο
από εκείνους που χορεύουν
τον χορό των Κορυβάντων
και δάκρυα μου τρέχουν από τα λόγια του.
Βλέπω μάλιστα
και πάρα πολλούς άλλους
να παθαίνουν το ίδιο...
Γιατί με αναγκάζει
να παραδεχτώ
ότι ενώ έχω πολλές ελλείψεις,
παραμελώ τον εαυτό μου και ασχολούμαι
με τις υποθέσεις των Αθηναίων.
Όταν άκουγα και άλλους καλούς ρήτορες,
έβρισκα ότι μιλούσαν καλά,
αλλά δεν πάθαινα τίποτα τέτοιο,
ούτε ταραζόταν η ψυχή μου,
ούτε αγανακτούσε που αισθανόμουν σα δούλος.
Αλλά από αυτόν εδώ
πολλές φορές οδηγήθηκα
σ αυτήν εδώ την κατάσταση
ώστε να μου φαίνεται
ότι δεν αξίζει να ζω έτσι που είμαι.."
η καρδιά μου
χοροπηδάει πολύ περισσότερο
από εκείνους που χορεύουν
τον χορό των Κορυβάντων
και δάκρυα μου τρέχουν από τα λόγια του.
Βλέπω μάλιστα
και πάρα πολλούς άλλους
να παθαίνουν το ίδιο...
Γιατί με αναγκάζει
να παραδεχτώ
ότι ενώ έχω πολλές ελλείψεις,
παραμελώ τον εαυτό μου και ασχολούμαι
με τις υποθέσεις των Αθηναίων.
Όταν άκουγα και άλλους καλούς ρήτορες,
έβρισκα ότι μιλούσαν καλά,
αλλά δεν πάθαινα τίποτα τέτοιο,
ούτε ταραζόταν η ψυχή μου,
ούτε αγανακτούσε που αισθανόμουν σα δούλος.
Αλλά από αυτόν εδώ
πολλές φορές οδηγήθηκα
σ αυτήν εδώ την κατάσταση
ώστε να μου φαίνεται
ότι δεν αξίζει να ζω έτσι που είμαι.."
"..Μέχρις εδώ
θα μπορούσα να τα διηγηθώ
στον οποιονδήποτε
Τα υπόλοιπα όμως
δεν θα τα ακούγατε από εμένα
αν δεν ίσχυε το λεγόμενο
ότι "στο κρασί βρίσκεται η αλήθεια"...
Εξάλλου συμβαίνει και με μένα
αυτό που παθαίνει όποιος τον δαγκώσει οχιά:
λένε λοιπόν ότι εκείνος που το έπαθε αυτό
δεν θέλει να πει πως ήταν,
παρά μόνο
σ εκείνους που τους έχει δαγκώσει κι αυτούς,
γιατί μόνο αυτοί
θα καταλάβαιναν
και θα δικαιολογούσαν
όλα αυτά που θα έκανε
ή θα έλεγε από τον πόνο του.
Εγώ λοιπόν έχω δαγκωθεί
από κάτι οδυνηρότερο
και μάλιστα στο σημείο
που το δάγκωμα είναι πιο οδυνηρό
από οπουδήποτε αλλού
-στην καρδιά ή στην ψυχή,
ή όπως αλλιώς πρέπει κανείς να το ονομάσει αυτό,
εκεί λοιπόν με χτύπησαν
και με δάγκωσαν
τα λόγια της φιλοσοφίας
που επιτίθενται
αγριότερα από την οχιά,
όταν παραλάβουν την ψυχή
ενός όχι κοινού νέου
και τον κάνουν
να πράττει και να λέει
οτιδήποτε..
γι' αυτό ακούστε όλοι.."
θα μπορούσα να τα διηγηθώ
στον οποιονδήποτε
Τα υπόλοιπα όμως
δεν θα τα ακούγατε από εμένα
αν δεν ίσχυε το λεγόμενο
ότι "στο κρασί βρίσκεται η αλήθεια"...
Εξάλλου συμβαίνει και με μένα
αυτό που παθαίνει όποιος τον δαγκώσει οχιά:
λένε λοιπόν ότι εκείνος που το έπαθε αυτό
δεν θέλει να πει πως ήταν,
παρά μόνο
σ εκείνους που τους έχει δαγκώσει κι αυτούς,
γιατί μόνο αυτοί
θα καταλάβαιναν
και θα δικαιολογούσαν
όλα αυτά που θα έκανε
ή θα έλεγε από τον πόνο του.
Εγώ λοιπόν έχω δαγκωθεί
από κάτι οδυνηρότερο
και μάλιστα στο σημείο
που το δάγκωμα είναι πιο οδυνηρό
από οπουδήποτε αλλού
-στην καρδιά ή στην ψυχή,
ή όπως αλλιώς πρέπει κανείς να το ονομάσει αυτό,
εκεί λοιπόν με χτύπησαν
και με δάγκωσαν
τα λόγια της φιλοσοφίας
που επιτίθενται
αγριότερα από την οχιά,
όταν παραλάβουν την ψυχή
ενός όχι κοινού νέου
και τον κάνουν
να πράττει και να λέει
οτιδήποτε..
γι' αυτό ακούστε όλοι.."
23 σχόλια:
... ουαουου!
Sandyyyy .!.!
Μανιφέστο,…
Μοιρασμένο δάγκωμα
Διπλό φαρμάκι,…
Πέννυ Χαρούμενη Ποιήτρια
Καλή Αρχή!!!
Το δέντρο απέκτησε και δεύτερη βαθιά ρίζα,…
νέο πόστο
ποτό βαρύ
φλέβες σχισμένες
την αλήθεια σου προσμένουν,…
κέρνα μας
Εθισμένοι στο δηλητήριο,…
Κι όμως θα αντέξουμε;
αντίδοτο στην αμνησία
Τελικά τα κατάφερα
στην υγειά σας
Ουάου!
Dimitris!
Σταμάτα να σκοτώνεις κακούς και έλα μαζί μου στον βυθό του μπικίνι..
έστω και με ολόσωμο))
Βασίλη
είσαι φοβερός,κυριολεκτώ.
Μας έλειψες! Πότε θα δούμε νέα ανάρτηση;
κόλλησε λίγακι η βελόνα στο 2009, αλλά δεν θα του περάσει!
Να μαστε καλά, να γινόμαστε χάλια))
Ευχαριστώ για τις ευχές.
Παρεπιμπτόντως το κείμενο είναι λίγα μόνο από όσα λέει στο "Συμπόσιο" του Πλάτωνα, ο μεθυσμένος για τον Σωκράτη και τα λόγια του, δεινός Αλκιβιάδης..
Ομορφα τραγούδια και ταιριαστά
τα λόγια της φιλοσοφίας,αντίδοτο στην αμνησία και στην υγειά μας, λοιπόν!
Ακούσατε, ακούσατε!
Ποτίστηκε με κώνειο η καρδιά μου...
Πέννυ,
τα φιλιά μου!
Ακούσατε ακούσατε! Φουρνάρηδες, νοικοκυρές, ζυμώστρες.
Γεια σου ξυπόλυτη οικογένεια!
Γεια σου πατέλα. Όπα, όπα όπα!
Γεια σου μπαμπάκο! Όπα! Όπα! Όπα!
Από χορό χορτάσαμε! Σκάσαμε από χορό! Από φαΐ όμως τίποτα.
Άιντε να πάω να κοιμηθώ μπας και ονειρευτώ κάνα καρβέλι.
Ώρε μανούλα μου Καραγκιόζο... άνοιξε η τύχη σου. Ξύπνα και αύριο θα είσαι βαθύπλουτος.
Το παραπάνω είναι ποίημα και όχι αυτά που γράφεις εσύ.
Αιντε, γίνανε όλοι ποιητές σε αυτή τη χώρα.
Αμα έχει κανείς εμπάθεια και του αρέσει η λάσπη.. βιάζεται!
Δυστυχώς το παραπάνω είναι του Πλάτωνα, αν τον τον έχεις ακουστά, και όχι δικό μου.
Κάνε τον κόπο να διαβάσεις τα παραπάνω σχόλια, Γκούφη.
Δεν λέω για το τελευταίο άλλα για όλα τα άλλα.
Ολιβ.
Αιντε, ψώνια.
Πώπω τι έξυπνα διόρθωσες τη γκάφα σου καλέ μου ανώνυμίξ..
κανείς δεν θα το καταλάβει..
δεν άντεξες να πεις τη γνώμη σου με το ονοματάκι σου ε; Δεν πειράζει, όταν μεγαλώσεις.
Δε λέω κι εμείς είδαμε καραγκιόζη στα νιάτα μας αλλά δεν μας άφησε τέτοια κουσούρια..
Αντε αλλού τώρα, να ανακαλύψεις κι άλλα ψώνια, αστυνόμε σαίνη, και να γλιτώσεις την ανθρωπότητα από τους άθλιους ποιητές
μη λερώνουμε και τσάμπα τα χαρτάκια
κύριε Ιωαννη Οδυσσέου, που μπορώ να διαβάσω κάτι δικό σας εκτος από το αριστούργημα σας το ακούσατε ακούσατε που θυμίζει κρίση απόστρατου στρατηγού των ενόπλων δυνάμεων και κομματικού στελέχους της χρυσής υγής προς θολοκουλτουριαραίους. Πέρα από τη πλάκα, θα ήθελα να διαβάσω κάτι δικό σας, αν δε σας ενοχλεί ή δεν σας παραπέφτει..
Πεννούλα σε υποδέχομαι
ως συντάκτη του ιστολογίου
το κείμενο που επέλεξες ως εναρκτήριο είναι απίστευτο!
σ'ευχαριστώ πολύ
Δημήτρη ή Θανάση,Βασίλη μου αγαπημένε,Λιτσάκι
σας χαιρετώ!
Λίτσα μου
τέτοιες καρδιές
δεν τις φοβάμαι
ακόμα κι αν καούν!
Να σαι καλά!
Πέννυ,
σε περιμένω στο μπλογκ μου
και τη Φαίδρα..
Νιώθω εγκατάλειψη και το λέω...
Ιωάννη Οδυσσέου είσαι αστείος τουλάχιστον και παρωχημένος μέχρι συντελεσμένης και μέλλουσας πλήξης
ποπο ανία...
ααλού σταθεροποιήσου σ'ένα ψευδώνυμο κομψό και όχι κλεμμένο επιτέλους!
κλεμμένο...ίσως δεν προσέξατε την προσαύξηση του άλφα...είναι ααλου, όχι αλλού, ούτε VaVou ουτε VV ούτε Καλέργης ..
αλλά .. το κομψό και το όμορφο....
και εκείνη η σταθεροποίηση που λέτε..
μα τις σας λέω.. μας γνωρίζετε καλά..τύποι σαν εμάς..
αναστατώσεις ή τίποτα
και τα δύο ευπρόσδεκτα..
και πάω μπαρότσαρκα.. οι Κυριακές είναι τέλειες..
Λίτσα μου με στεναχωρείς
πάντα σε διαβάζω και σε παρακολουθώ,στενότερα δεν γίνεται.Πίστεψέ με...
απλώς η διάθεσή μου είναι μια διάθεση αποχής
γιατί μάλλον πάσχω κι εγώ...
να ξέρεις ότι σ'αγαπάμε πολύ και
είμαστε δίπλα σου!
για οτιδήποτε!να το θυμάσαι
είμαστε εδώ
Φαίδρα-Πέννυ
καλές μπαρότσαρκες ααλού
Δημοσίευση σχολίου