Έσβησες
Τις σκέψεις σου
Αργά
Σαν τσιγάρο
Στο μολύβι τ’ ουρανού
Στο πράσινο της κληματαριάς
Τις χρωμάτισες
Σπουδαίος ζωγράφος ο πόνος
Τα πέλματα κρατούν ακόμα την δροσιά
Της βρεγμένης αυλής:
Κάτι να νοτίσει την θλίψη σου
Σφηνώθηκε στο μέσα της παλάμης σου
Σαν βελόνα πεύκου
Σαν πικάπ που κόλλησε
Στην ίδια γρατζουνισμένη χαρακιά
Σαν την λίγωση
Απ'το γλυκό του κουταλιού
Που όσο νερό κι αν πιεις
Επιμένει
Πέννυ Μηλιά
8 σχόλια:
Ετσι ειναι η θλιψη...
κολλημενη...
σαν βελονα απο κοντερ μετα απο βιαιο, επικινδυνο και καποιες φορες θανατηφορο ατυχημα...
Το μεγεθος της καθοριζει το υψος του βλεμματος...
Σπουδαια Μουσικη η Σιωπη της Μοναξιας.
Γειά σου Natyre boy
Η θλίψη πάντα εμπεριέχει τους άλλους.
Και όσο πιο παλιό το τραύμα τόσο πιο επώδυνο. Τόσο πιο πολύ επιμένει.
Πώς απαλλάσσεται άραγε κανείς από όσα δεν θέλει να κουβαλάει;
γεια σου Λευτέρη
η βελόνα στο βλέμμα
λένε ότι ο πόνος του ματιού
είναι πρώτος στην κλίμακα των πόνων...
Πέννυ κάνε μου μια χάρη
πες μου σε παρακαλώ,
αν τοποθετούσες το αναφορικό επίρρημα "που" μέσα στο κείμενό σου σε ποια θέση ακριβώς θα το έβαζες?
σώσε με!
Να σε σώσω,βέβαια, ναι, πολύ ευχαρίστως, μετα χαράς.
Αλλά δεν το βλέπω να χωρά πουθενά, οπότε θα του χάριζα το ομώνυμο τραγούδι των τρυπών να πάει στο καλό, τι να στριμώχνεται τώρα βραδιάτικο;Αλλωστε, εχει κι αλλού πορτοκαλιές..Μήπως, πάλι, θά θελε κάποιος θεός να το υιοθετήσει, για να παραλλάξω γνωστή ποιήτρια;
Εχει ένα "που", ήδη, προς στο τέλος και φοβάμαι μήπως παρεξηγηθούνε, κάποιες λέξεις είναι κι ευέξαπτες, δεν ξέρει ποτέ κανείς πότε θα τους τη "δώσει".
Τι να πω; Αν πρέπει οπωσδήποτε, μόνο για σένα δηλαδή, και αν πρόκειται για θέμα ζωής και θανάτου, θα το στρίμωχνα κάπου πριν το "σφηνώθηκε", που είναι και πιο καταδεκτικό. αλλά μόνο για να σου σώσω τη ζωή, να εξηγούμεθα..
ΑΑΑαα επίρρημα όχι αντωνυμία..
Χμμ, πουθενά. Δεν πάει πουθενά.
Ερχομαι από κει να σε σώσω!
Πεννούλα ευχαριστώ και καλημέρα
ίσως τώρα να είναι αργά
και να χρειάζεται το δηλητήριο του Καρβέλα
φιλάκια
ευχαριστώ πάντως για τη θερμή διάθεση που έδειξες να με σώσεις...
Δημοσίευση σχολίου