Στις ακρογιαλιές του κόσμου
Η αέναη διαδοχή των ίδιων πάντα κυμάτων
Στις κορυφές του κόσμου
Τα ίδια πάντα επίμονα χιόνια
Στην έρημο του κόσμου
Ο ίδιος πάντα ανελέητος ήλιος
Από πάνω μας
Η ίδια πάντα αρχαία νύχτα
Ίδια με την εποχή που ανάσαιναν οι δεινόσαυροι
Κι ακόμα πιο πριν
Τα πρωτόζωα κι ο θεός
Τα ίδια πάντα άστρα
Σοφά και κουρασμένα
Επιμένουν να μας μάθουνε τι;
Κάτι που το σώμα μας ξέρει
Την ψύχα ενός κωφάλαλου σύμπαντος
Και οι μεσήλικες άντρες
Που μυρίζουν ανία και λαγνεία
Και οι βαριά καθισμένες γυναίκες
Παλιωμένη μητρότητα
Ταίζω την ψυχή μου κουρασμένες λέξεις
«Αύριο» ,της λέω, «αύριο»
και πιπιλάει την αγέραστη καραμέλα της υπόσχεσης
Πέννυ Μηλιά
8 σχόλια:
Κυριακή Παλιά
Ατάραχη θάλασσα
υπόγεια ρεύματα
Μακρινά αρώματα
αύρες ανυποψίαστες
μια ήσυχη μακρόσυρτη ακολουθία
σπάει
μιά αριθμημένη κουταλιά ακόμα
έμεινε ορφανή
αναπνοή που κρατήθηκε για το βυθό
όσοι αντέξουν
λιώνει το Σήμερα
στο μοιρασμένο ουρανό
στον ουρανίσκο
η στυφή του γεύση
αυταπάτη;
ή
η μόνη λύση,…
"όσοι ακόμα αντέχουνε
μέσ'στο σκοτάδι φέγγουν
σαν σήματα φωσφορικά
σαν νυχτωμένα φορτηγά"
θα αντέξουμε
ο ουρανίσκος είναι ο ουρανός
του στόματος
από κει ξεκινούν και καταλήγουν
σημαντικά πράγματα
σπουδαία ωραία
Βασίλη έστειλα ξανά την πρόσκληση
αν θες κοίταξέ το να μου πεις αν ήρθε,διαφορετικά γράψε μου και την άλλη διεύθυνση
ευχαριστώ
φιλιά
Φαίδρα απόψε θα δοκιμάσω για την πρόσκληση, γιατί όπως ξέρεις διανύω τις τελευταίες ώρες ενός υπέροχου Σαββατοκύριακου,… για κόντρα λοιπόν,...
θα σας αφήσω κι ένα τραγουδάκι που σκάρωσα
ακούγοντας τη μουσική απ’ τα γαλάζια μελαγχολικά γράμματα της αγαπημένης Φίλης μας
αρνούμενος να υποκύψω αλλά και να υποταχθώ,…
είναι χαζούλι αλλά το αφήνω σαν αντίδοτο της δικής μου παράνοιας, (δε θα λησμονήσω να το αποκηρύξω στη Δευτέρα παρουσία,...)
Φιλιά
Ας πούμε λοιπόν πως είναι καλοκαίρι
τα κύματα σταμάτησαν κι αλλάξανε φορά
ο Ήλιος κράτησε αναπνοή
Η έρημος ρούφηξε μια κοίτη δροσερή
η Νύχτα σηκώθηκε στα νύχια
Είδε κορίτσι γυμνό να σεργιανά
στα όρη με νέα γνώση αγκαλιά
τα ρούχα να ξεσκίζει με φιλιά
νέα ύψη νέα αύριο
τις κορυφές αναδιατάξανε
η υπόσχεση δεν έλειωσε
κι είπανε θαύμα
τα σύνορα του χτες με το αύριο αλλάξανε
Εμείς αέναοι αλλάζουμε
πιστοί στου αρχαίου σώματος τις προσταγές
Μένοντας ίδιοι αποφθέγματα ωραία
μηρυκάζουμε
τα δεδομένα σε σελοφάν αεροστεγές
με τις πρέπουσες τιμές
ενταφιάζουμε
Ο κόσμος απ’ την ανάποδη
Γυρίζει
Παράξενα κοιτάζουν τις ερωτήσεις
τις άλλες απαντήσεις
τις εμμονές
τις αντίστροφες κινήσεις
έτσι περνούν τα χρόνια για αυτούς,…
γερνάνε στην μπάλα
γυρνάνε στης μαμάς τους
τη γέρικη ποδιά
(γαλάζια) χάπια καταπίνουν
μοιράζονται ψεύτικη αγκαλιά
ηδονή κι υποκρισία
βράδυ κρυμμένοι στα στενά
την Κυριακή πρωί
καμαρωτοί στην εκκλησία
έτσι περνούν γι αυτές τα χρόνια
ζαρώνουν στον καθρέφτη
σιδερώνοντας σεντόνια
δεν ερωτεύονται ξανά
χοντραίνουν στα κουτσομπολιά
μισούν κορμί μπουγάδα αλλαγή
μοιράζουν ψωμάκια στα μνημόσυνα
στασίδια κι ανάθεμα στην κάθε υποψία
μαύρο μαντήλι δικαίωσης προσμένουν
κι ολόλευκη εξαγνισμένη
υστεροφημία
έτσι περνούν τα χρόνια για αυτούς
έτσι και για μας
γερνάνε
δεδομένοι οικογενειάρχες βολεμένοι
γερνάμε
μεσήλικες αναρχικοί ερωτευμένοι
αναρχικοί ερωτευμένοι όλου του κόσμου ενωθείτε!
το τραγουδάκι που τόσο απαξίωσες προλογίζοντάς το,εμένα με ενθουσίασε!!!
παντιέρα ρόσα παντιέρα ρόσα για το δέντρο Βασίλη!
ευχαριστούμε πολύ πολύ
και μην τολμήσεις να το αποκηρύξεις σε καμία...παρουσία.
φιλάκι!
αυτό μάλιστα, με ίσιωσε παντελώς!
.. όπως μην κοιτάς πισω γιατι θα σκοντάψεις και μη κοιτάς μέσα σου γιατι θα ζαληστείς..
για την σοφία πρέπει να κοιτάς πάνω μα πρέπει να σαι και ακίνητος.. άρα τι σημασία έχει, αφου όλα δρόμος είναι!
σας φιλώ
απ τα βουνα του αφγανισταν
Βασίλη, Φαίδρα, Δία
υπέροχοι "μεσήλικες αναρχικοί ερωτευμένοι" ενωμένοι, ποτέ νικημένοι!
"μιά αριθμημένη κουταλιά ακόμα
έμεινε ορφανή" !!
ναι μάλλον έτσι είναι..
πόσο δύσκολό είναι κάποιες φορές να κρατηθούμε μόνο από το σήμερα την στιγμή που νιώθουμε βαθιά οτι είναι το μόνο που έχουμε..
και πόσο απλά και αβίαστα,σχεδόν μαγικά, κάποιες φορές συμβαίνει.. αυτό λέω θαύμα εγώ!
πόσο σε ευχαριστώ που καταλαβαίνεις..
γεια σου Πέννυ
γεια σου Δία
Δημοσίευση σχολίου