πάνω από τις σουπιές
εκείνος θυμήθηκε τα παγωτά που κρύψαμε
σ'ένα μεταλλικό συρτάρι δεν έλιωναν δυο μήνες
πηγαίναμε τα βλέπαμε οποία χημεία
εγώ θυμήθηκα πως μια χρονιά κάναμε μάθημα στο υπόγειο
τσιμουδιά για τη βελούδινη παλάμη της
ένα απόγευμα που ήταν εκείνη επιμελήτρια
μετά διαφωνήσαμε για το πού έγινε η κηδεία της δασκάλας μας
ο καθένας έλεγε άλλη εκκλησία φυσικά έχω δίκιο
συμφωνήσαμε πως η νεκροφόρα παρκάρισε μπρος στα σκαλιά
πρώτη φορά που βλέπαμε κι οι δυο φέρετρο ζωντανό όχι ταινία
εμείς λέει παραταγμένοι ανεβαίνοντας δεξιά
έχε γεια δασκάλα Ζανταγιά
είχαμε σκάσει στα γέλια μπορεί και νευρικό
όταν ήρθε το παλιάμαξο τότε πλαντάξαμε στα γέλια
ωραία ήταν
μου λέει να πάρουμε και σαρδέλες να πάρουμε του λέω
μετά κάτι για τον πάοκ και κάποιον πατατούδη
εννοείται θα σκίσουμε το Μάιο κύπελλο υποθέτω
όμως ο Μάιος απέχει σαράντα μέρες μέχρι τότε θα έχω φάει
μια σκάφη ψάρια σίγουρα μισό αρνί έναν ορυζώνα
ένα βυτίο πορτοκαλοχυμό ένα ψωμί δυο ρίζες μαρούλι ζόρικο
μια νταμιτζάνα τσίπουρο ρετσίνες και ουίσκια δεν μετράνε
μα μόλις πάρουμε το κύπελλο όλα θα γίνουν αναμνήσεις
θα’χω μπόλικο πράμα στο νησί το καλοκαίρι φυσ’αέρι
κάτω στο βυθό έρχονται όλα στο μυαλό ίσως η πίεση
θα σκάσω καμιά μέρα ας σκάσω ύστερα στο χάραμα
μαλακώνουν βγαίνουν πρώτα στ’όνειρο σκιές κοκόρια στυσάρες
του λέω να πάρουμε και μια πατάτες αναμνηστικές
να πάρουμε μου λέει δίχως ν’απορήσει έμαθε πια
τότε κάτι σαν μελαγχολία έπεσε και το φως
έφυγαν οι φοιτήτριες ξεθώριασε η Ολύμπου
με κοίταξε σιωπηλός για μένα να γράψεις πως
εκείνη τη μέρα η μάνα μου ήταν πολύ βαριά
γεμάτη παντού δεν ξέρω
αν θα προλάβει το κύπελλο ας μην την κάνουμε ανάμνηση από τώρα
εντάξει φίλε την κοίταξα κι εγώ
ωρέ κάτι βλέμματα μεταμοντέρνα τίγκα στην αποδόμηση
να κι ο χαλβάς
αντίο μας κι εμάς
Σάκης Σερέφας