Τοπίο με Αργοναύτες

Να μιλήσω για μένα Εγώ ποιος
Για ποιον γίνεται λόγος όταν
Ο λόγος είναι από μένα Εγώ Ποιος είναι αυτό
Σε βροχή από περιττώματα πουλιών με δέρμα
από ασβέστη
Ή αλλιώς μια σημαία Εγώ ένα
Αιμάτινο κουρέλι κρεμασμένο Ένας κυματισμός
Ανάμεσα στο μηδέν και στον κανένα αρκεί να πνέει
άνεμος
Εγώ απόρριμα ενός άντρα Εγώ απόρριμα
Μιας γυναίκας κοινός τόπος πάνω στον κοινό τόπο.
Εγώ κόλαση ονειρική
Που φέρει το τυχαίο όνομά μου Εγώ φόβος
[...]

Εγώ η πορεία μου στη θάλασσα
Εγώ η κατάληψη της γης από μέρους μου
Η προέλασή μου στα προάστια Εγώ ο θάνατός μου
Σε βροχή από περιττώματα πουλιών με δέρμα
από ασβέστη
Ύστατος ομφάλιος λώρος είναι η άγκυρα
Με τον ορίζοντα χάνεται η μνήμη της ακτής
Τα πουλιά είναι ένα αντίο Είναι ένα καλή αντάμωση
Το αποδεκατισμένο δέντρο οργώνει τη θάλασσα φίδι
Ισχνή ανάμεσα στο εγώ και στο όχι πια Εγώ το σκάφος
ή ίσαλος.
ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ Η ΝΥΦΗ ΕΙΝΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Λένε πως οι νεκροί στέκουν ορθοί στο βυθό
Κολυμβητές κάθετοι ώσπου ν'αναπαυτούνε τα οστά
Ζευγάρωμα των ψαριών στον αδειασμένο θώρακα
Κοχύλια στου κρανίου τη σκεπή
Η δίψα φωτιά
ΝΕΡΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ Ο,ΤΙ ΦΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ

[...]


Από το Τοπίο με Αργοναύτες
Heiner Muller
μτφρ:Ελένη Βαροπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια: