ο αδελφός

Έπαθε μια περιφρόνηση χύθηκε το πρόσωπό της

κι έκαψε τους ώμους και το στέρνο.Χύνονται παντού τα

χλωμά του αίματα.Μεταχειρίζεται τα ξένα πρόσωπα

που συναντά κι εκείνα που θυμάται.

Με βιασύνη και με μια μικροπρέπεια κλέβει κρυφά

τους τρόπους των ξένων ανθρώπων και των πραγμάτων.

Με νευρικό ζήλο ενστερνίζεται.Παραδίνεται στις επιδράσεις

των φυσιογνωμιών κι όπως η θάλασσα που παραδίνεται στις

επιδράσεις.Με ακατάσχετες μεταμορφώσεις διαδέχεται τους

ανθρώπους.Σαν μια γύρη την σκορπάν οι άνεμοι που φυσάν

από τα ορθάνοιχτα πρόσωπα.

-απόσπασμα-

Γιώργος Χειμωνάς

εκδ.Κέδρος