10 νυχτερινά λεπτά-του χρόνου τα σκυλιά

πάλι ξύπνησα την ώρα που έκανα καινούριες παρέες ελεύθερος μέσα στα όνειρα και στους εφιάλτες που με τινάζουν όρθιο στη μέση της νύχτας και με ρίχνουν στα τσιγάρα απογαλακτισμένος από την ίδια την πραγματικότητα που τις υπόλοιπες ώρες με ταίζει ωμά κρέατα κενός χρόνος αθάνατος είμαι στις τέσσερις τα ξημερώματα[...]
αυτά τα δέκα λεπτά όσο διαρκεί αυτό το ονείρεμα είμαι τόσο καθαρός σαν να γεννήθηκα μόλις νομίζω ότι προς στιγμήν γίνομαι καλύτερος άνθρωπος θέλω να τους πάρω όλους με τη σειρά να τους συγχωράω και να τους αγαπάω συνεχώς τα πιο απλά πράγματα παίρνουν μια παράξενη σημσιολογική τροχιά και μετά από ένα άγριο παίδεμα καταλήγω μόνο στην πεποίθηση ότι είναι λάθος ότι οι σημασίες είναι ακέφαλες οι ουσίες γλυφές και οι πιο γλαρές ελπίδες τυφλά χτυπήματα στον αέρα μετά βγαίνω σημαία στο μπαλκόνι μόνο τα σκυλιά με παίρνουν μυρωδιά ακούω την πόλη την καθημερινή να βράζει στον ύπνο της και χαίρομαι που έστω για λίγο δεν είμαι μέρος αυτού του μίσους[...]
κάποτε θ'αρχίσουμε να κατεβάζουμε νερά απ'τα μάτια και τότε αυτός ο κόσμος θα γίνει καλύτερος κόσμος του κόσμου...
δηλαδή καληνύχτα

απόσπασμα του Οδυσσέα Ιωάννου