θέατρο Φούρνος:πειραματισμοί με την αφήγηση # 3

27 Σεπτεμβρίου – 30 Σεπτεμβρίου 7μμ έως 10 μμ [cipo_09] <λατέρνα> μια ηχητική διαλογική αφήγηση στην πόλη
του Κώστα Ντάφλου
Το έργο [cipo_09] είναι ένα δρώμενο βασισμένο σε τρία διαδραστικά αντικείμενα τα οποία μεταπλάθουν την ιδέα της παλιάς λατέρνας και των μουσικών κουτιών.
Τα παραδοσιακά μουσικά κουτιά αναπαρήγαν οργανικούς ήχους δημοφιλών ακουσμάτων από προγραμματισμένες εκτελέσεις που έθεταν σε λειτουργία οι ακροατές. Φορείς με κωδικοποιημένα ψηφία (στιγματισμένοι μεταλλικοί δίσκοι ή κύλινδροι, προ-τρυπημένοι χάρτινοι δίσκοι ή ταινίες), εσωκλείονταν στην κατασκευή των ξύλινων μικρών αυτών υποδοχέων με υποτυπώδη κρουστά (καμπάνες, μινιατούρες μουσικών οργάνων) και με μικρο-υλικά μηχανικά μέρη (γλωσσίδια, ελάσματα, μεμβράνες, ή στήλες αέρα) που συνάρμοζαν συχνά με ωρολογιακούς μηχανισμούς οι οποίοι προσέδιδαν αυτόματη λειτουργία. Η λατέρνα αντίθετα ήταν μια αρκετά μεγάλη κατασκευή η οποία δανειζόταν πολλά μηχανικά στοιχεία από το πιάνο.
Στο συγκεκριμένο δρώμενο η λατέρνα από μια κλειστή συσκευή κωδικοποιημένων ήχων μετατρέπεται σε μια ανοικτή ψηφιακή «πλατφόρμα» επικοινωνίας και διάδρασης. Ο επισκέπτης είτε γυρνώντας τη μανιβέλα της διάταξης είτε με την ίδια του την παρουσία μέσω αισθητήρων επιδρά πάνω στην πλατφόρμα και την κάνει να λειτουργήσει και να αποθέσει πλέγματα ηχητικών υποστρωμάτων στο εσωτερικό του Φούρνου, αλλά και στη γειτονιά, όπου βρίσκεται.
Η συγκεκριμένη ανοικτή <πλατφόρμα> είναι μια διαδραστική διάταξη βασισμένη στο εικαστικό πρόγραμμα cipo_09. Το cipo_09 αποθηκεύει και επεξεργάζεται «αρχαιολογικούς ήχους» της παραδοσιακής λατέρνας (αρχές 20ου αιώνα) και των μουσικών κουτιών (αρχές 19ου αιώνα) και υιοθετεί την πρακτική της περιφοράς (στάσεις & μετακινήσεις). Καλεί το κοινό (συμμετέχοντες = παραγωγοί) να κατασκευάσουν αναμίξεις φυσικών με αποθηκευμένους οργανικούς ήχους, εκτελέσεις, διακοπές και αποσπασματικές εκπομπές επαναλήψεων με τους χειρισμούς τους και τις σωματικές τους παρεμβολές. Κάθε δι-επαφή με το κοινό είναι μια εκούσια αμφίδρομη επικοινωνία που υποστηρίζεται από υπολογιστή και ενεργοποιεί μια ακούσια αναδρασιακή διεργασία μικροεπεξεργαστή (ρομπότ) προγραμματισμένης τυχαιότητας. Τα αποσπάσματα των ήχων αντλούνται από το ηχητικό υλικό που διέθεσε ο Πάνος Ιωαννίδης, (CD): Λατέρνα, η αρχόντισσα του δρόμου, Music Corner, 2008, και τα θραύσματα των ήχων από το (CD): Instrumentos de Musica Mecanica, Luis Cangueiro, Quinta do Rei – Lazer e Cultura, Lda, 2007. Ο χώρος του Φούρνου είναι ο ιδανικός χώρος για να φιλοξενήσει το [cipo_09], ένα μεταλλαγμένο υβριδικό αντικείμενο του παρελθόντος, αφού και ο ίδιος προέρχεται από έναν παλιό χώρο που έχει αλλάξει χρήση και έχει μετατραπεί σε ένα σύγχρονο κέντρο
Τραπέζι εργασίας:
Νίκος Αναστασόπουλος (αρχιτέκτων / ερευνητής, επιμελητής προγραμμάτων ΔΕΝΤΡΟ),
Κώστας Ντάφλος (εικαστικός, αρχιτέκτονας)
Μάνθος Σαντοριναίος (ερευνητής - καλλιτέχνης, επίκουρος καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών),
Δρ. Βάντα Χαλυβοπούλου (εικαστικός καλλιτέχνης),
Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου θα γίνει μια συζήτηση γύρω από το θέμα του χώρου της πόλης και των παρασιτικών διαλογικών ανοικτών διαδράσεων.

3 Οκτωβρίου – 5 Οκτωβρίου 7μμ έως 10 μμ
Διαδίκτυο (chat) και θεατρικός λόγος ή Παραλλαγές στην αυτόματη γραφή ως δράμα
Μια πρόταση της Έλενας Τιμπλαλέξη
Πειραματισμοί με τηλεδιάδραση: Εμμανουέλα Κρουκόβσκι
Εφαρμογές ψηφιακών τεχνολογιών Χρήστος Τσαμαρδάς και Νίκος Δαλέζιος
Με τη συνεργασία του Μάνθου Σαντοριναίου
Μπορεί να γραφτεί και να ανέβει ένα θεατρικό μονόπρακτο σε μισή ώρα; Μπορούν δύο συγγραφείς να γράψουν από κοινού ένα θεατρικό έργο ζωντανά και σε πραγματικό χρόνο χωρίς προαποφασισμένη πλοκή; Μπορούν οι ηθοποιοί δίχως προετοιμασία και συνεννόηση να δώσουν θεατρική υπόσταση στις αράδες κειμένου που έρχονται κατευθείαν από ένα chat και προβάλλονται μέσω ενός προτζέκτορα στη σκηνή του θεάτρου εκείνη τη στιγμή;
Στ α παραπάνω ερωτήματα θα προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις η σπονδυλωτή πειραματική εκδήλωση που ερευνά πιθανούς τρόπους με τους οποίους σύγχρονες πλατφόρμες επικοινωνίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία και την παρουσίαση θεατρικών μονόπρακτων. Συγγραφείς, χρήστες περιβάλλοντος chat, blogers, καλλιτέχνες και μη, συν-γράφουν σε χρόνο πραγματικό ή συνομιλούν με μηχανικά συστήματα αυτόματης γραφής. Ηθοποιοί και performers ζωντανεύουν επί τόπου τα κείμενα που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη διαδικασία.
Από μια πρόταση και μια απάντηση ξετυλίγεται κάθε φορά ένα ολόκληρο σύμπαν. Ο γραπτός λόγος εξατμίζεται καθώς εκφέρεται, μετουσιώνεται αυτόματα σε πράξη δραματική και θεατρική, γίνεται και πάλι προφορικός. Το κοινό, μάρτυρας του μηχανισμού αυτού που αποκαλύπτει την ίδια του τη λειτουργία, ταξιδεύει στους πιθανούς δραματικούς κόσμους που ξεπηδούν μέσα από τη συνέργεια ηθοποιών, συγγραφέων, πλατφόρμων, χρηστών chat και καλλιτεχνών. Η σκηνική πραγματικότητα επαυξάνεται με τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων και προβολών.
Θα παρουσιαστούν 3 παραστάσεις κάθε μέρα των 25 λεπτών η κάθε μια
Η κάθε παράσταση θα αποτελέσει και μία διαφορετική περίπτωση όπως : α) δύο συγγραφείς μέσω δικτύου συγγράφουν το έργο ενώ δύο ηθοποιοί στη σκηνή του θεάτρου το ερμηνεύουν β) οι δύο συγγραφείς βρίσκονται και αυτοί μέσα στο χώρο που παρουσιάζεται το έργο. Στην περίπτωση η ερμηνεία των ηθοποιών επηρεάζει την συγγραφή του κειμένου γ) μουσικοί παρακολουθούν και αυτοί τα κείμενα και επενδύουν ηχητικά και μουσικά το μονόπρακτο δ)γίνεται παράσταση «τέχνης δίχως χωρικούς περιορισμούς» με ένα ηθοποιό και ένα αντίστοιχο εικονικό μέσω δικτύου και webcam. ε)συγγραφέας επικοινωνεί με το ρομποτ software (eliza), έτσι το ένα κείμενο προέρχεται από μηχανή.

Με την συμμετοχή των Συγγραφέων:
Μαριλένα Αστραπέλλου, Στέφανος Δάνδολος, Θωμάς Διάφας, Ζέφη Κόλια, Γιάννης Κωνσταντινίδης, Αλεξάνδρα Κ*, Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, Κατερίνα Παπανικολάου, Παναγιώτα Πατακιά, Έλενα Πένγκα, Σταμάτης Πολενάκης, Ελεάννα Σαντοριναίου, Θάνος Σταθόπουλος, Άρης Σφακιανάκης, Έλενα Τιμπλαλέξη, Άννα Τσίχλη, Θοδωρής Χιώτης, chatter bot, Old Boy
Ηθοποιών:
Στέλλα Αντύπα, Αντρέας Δρακόπουλος, Μαίρη Λούση, Αιμιλία Καπερνέκα, Δημήτρης Καραμπέτσης, Μαρία Μαγκανάρη, Λεονάρδος Μπατής, Βίκυ Μαστρογιάννη, Κώστας Παπακωνσταντίνου, Μαρία Πίγκου, Δημήτρης Πλειώνης, Ρόζα Προδρόμου, Βάνα Ραμπότα, Δέσποινα Σεραφείδου, Βασιλική Σκευοφύλαξ, Θοδωρής Σκυφτούλης, Γιάννης Στεφόπουλος, Στέβη Φόρτωμα,
Στο τέλος κάθε μέρας θα γίνει συζήτηση με το κοινό και τους καλλιτέχνες.

"Ηλιος, θαλασσα, ακτινοβολια, σαρκοφαγια, παχυσαρκια,
χριστιανισμος, οικογενεια, εξoχικη κατοικια,
Ημερομηνια γεννησης
22 φεβρουαριου 1981
Κωδικος
Ορφεας ΒΑ2019
Ενημερωνεστε οτι η αναφορα σας ηχογραφειται σε 3, 2, 1
χιονιζει στην ακροπολη σταχτες απο καμενη σαρκα δρομοι κυβερνουνται απο τα αδεσποτα σκυλια η βουλη εγινε απλα ουλη το αιμα που πηγαζει απο αυτη δροσιζει τους σκοτεινους υπονομους του συνταγματος και οι ανθρωποι στις ασφαλεις ταρατσες των ξενοδοχειων κανουν ηλιοθεραπεια μεχρι θανατου σηκωμενα χερια, δακρυσμενα λογια χιλια μεσημερια νυσταλεα βαρια, παραμιλω για τις γυναικες που προσπαθησαν το αγορι να φιλησουν χωρις να το αγαπουν μανα παραμιλωωωω

κοψε το χερι, κοψε το χερι, κοψε το χερι, κοψε το χερι, κοψε το χερι, κοψε το χερι, κοψε το χερι
μανα μου θα ερθουν να σου πουν
οτι με ειδαν, οτι με ειδαν, οτι με ειδαν
οχι δεν εκλαψα σε ταφο αδειανο
πηρα τα οπλα με μπλε ακτινες, με μπλε ακτινες
κοιτα τα χερια μου, δε τα απλωσα στη γλωσσα
που ολα τα λιωνει, που ολα τα λιωνει, που ολα τα λιωνει
δε με αγγιζουν οι αποφασεις του συνολου
ειπα θα αλλαξει, ειπα να αλλαξει, ειπα να αλλαξει

ειπα να πεσει το κεφαλι που φοβιζει ολον τον κοσμο, τον τρομοκοσμο, τον τρομοκοσμο ολον τον τρομο τον επερασα μοναχος στο αδειο κελι μου αδειο κελι, αδειο κελι, αδειο κελι με μια τεραστια ψυχη μιλω για τον νικο, μιλω για το νικο, μιλω για το νικο εμεινε ο μονος που αντικρυσε το χειλος δε θα μιλησει η πετρα ειναι η φυση, η πετρα ειναι η φυση δε θα καρφωσει τους συντροφους τα γουρουνια πως χαμογελαει, η ελπιδα πεταει, πως χαμογελαει λενε ειναι ο μονος που προσπερασε το χειλος

παιδια με ρουκετες, παιδια με ρουκετες, παιδια με ρουκετες
παιδια που εχουν ραψει την ευθυνη τους στο στηθος
υπαρχουν νεκροι, χιλιαδες νεκροι
υπαρχουν νεκροι, παντα υπηρχαν,δεν υπαρχει πως και γιατι
γιατι ποναει, γιατι ποναει, γιατι δε λεει να σε λενε σκουπιδιαρη
και να σε φτυνουν, και να σε χυνουν, νεκροι δε θα γινουν
δε θα σ αφηνουν να πεθαινεις στη παραγκα, στο κλειστο μαγαζι
κλειστο μαγαζι, κλειστο μαγαζι
κουβαρι εγινε η τρελα κι η κιθαρα
ρυθμος του πονου, ρυθμος του πονου, ρυθμος του πονου

μπας και ξυπνησουνε οι αρρυθμοι απο τη ληθη δεν εχει ηλιο, δεν εχει ηλιο, δεν εχει ηλιο μονο τουριστες να τους σπασουμε στο ξυλο η τουαλετα, η τουαλετα, η τουαλετα η τουαλετα, η ελλαδα η ξεκωλιαρα η πιο φθηνη, η πιο φθηνη, η πιο φθηνη η πιο φθηνη πουτανα που εχω ερωτευτει γιατι δεν φευγω, γιατι δεν φευγω, γιατι δεν φευγω γιατι η σαπιλα με εχει λουσει με βενζινη καποιος να αναψει, καποιος να αναψει καποιος να αναψει το σπιρτο της αναμονης για τη συνεχεια."

the boy live σήμερα στις 10 στο κ44, γκάζι

τι θα φορεθεί φέτος.

Προτείνω ανεμελιά.
Προτείνω τη κύκνη των λίμνων.
Προτείνω δάκρυα, δάκρυα, δάκρυα για τους τρελούς.
Προτείνω απροσεξία.
Προτείνω να μην οδηγείτε.
Προτείνω να μην πίνετε.
Προτείνω ένα ανάποδο βέλος.
Προτείνω τοξική αταξία, βυθούς νεύρων.
Προτείνω άλφα λάμδα λάμδα άλφα.
Προτείνω να λέμε να μην φύγουμε ακόμα ποτέ.
Προτείνω το «έχω μια ιδέα» από το «πού έβαλα τη τσάντα μου»
Προτείνω ξέφτια σκέψεων, ανακατωμένα μαλλιά.
Προτείνω αχρείαστα σκουλαρίκια. Παντού.
Προτείνω τον κουρασμένο κώλο της ανορεξικής.
Προτείνω Ισπανία ή εραστή.
Ο χειμώνας μας βρίσκει ούτως ή άλλως
Δίχως χάρτη ή μόδα.

Είν' επικίνδυνα τα μονοπάτια κι άγρια
να βλέπω μπρος μου κι όχι το είδωλο στις λίμνες