Για το Χρόνο,την Ψυχή,το Πνεύμα και την Τέχνη...

Σταυρόγκιν:(...)Στην Αποκάλυψη ο άγγελος ορκίζεται ότι δε θα υπάρχει πλέον χρόνος.

Κυρίλοβ:Το ξέρω.Πολύ σωστά λέγεται εκεί,με σαφήνεια και ακρίβεια.Όταν φτάσει ολόκληρος ο άνθρωπος την ευτυχία,τότε δε θα υπάρχει πια χρόνος γιατί δε χρειάζεται κανείς τίποτα.Πολύ σωστή σκέψη.

Σταυρόγκιν:Πού θα τον κρύψουνε λοιπόν?

Κυρίλοβ:Πουθενά δεν θα τον κρύψουν.Ο χρόνος δεν είναι κείμενο,μα ιδέα.Θα σβήσει στο μυαλό.

Φ.ΝΤΟΣΤΟΓΕΦΣΚΙ,"Οι Δαιμονισμένοι"

ψυχρό φεγγαρόφωτο

κοντά στο παλιό μοναστήρι

ουρλιάζει ένας λύκος

αθόρυβη πεταλούδα

πετούσε στο λιβάδι

έπειτα αποκοιμήθηκα

αρχαία ιαπωνική ποίηση(χάικου)

Ας το διατυπώσουμε ως εξής: ένα πνευματικό-δηλαδή σημαντικό-φαινόμενο είναι "σημαντικό" επειδή ξεπερνά τα όριά του,χρησιμεύει ως έκφραση και σύμβολο ενός πράγματος πραγματικά ευρύτερου και καθολικότερου,ενός ολόκληρου κόσμου αισθημάτων και σκέψεων που ενσαρκώνονται μέσα του με μεγαλύτερη ή μικρότερη ευστοχία-ιδού το μέτρο της σημαντικότητάς του"

Τόμας Μαν,"Το Μαγικό Βουνό"

ΕΥΡΥΔΙΚΗ

Ο άνθρωπος έχει ένα κορμί,

ένα και μοναδικό

και η ψυχή βαρέθηκε πια

να στριμώχνεται σ'ένα περίβλημα

με αυτιά και μάτια σε μέγεθος πεντάρας,

και δέρμα,ζάρα τη ζάρα,

να συγκαλύπτει μια σκευή όλο κόκαλα.

Από τον κερατοειδή βγαίνει η ψυχή

και πετάει στο κοίλωμα του ουρανού,

σε μια παγερή ακτίνα τροχού,

μ'ένα σμήνος κυκλοδίωκτα πουλιά,

κι από τ'αμπαρωμένο παράθυρο

του ζωντανού κελιού της ακούει

τον τριγμό των δασών και των σιτοβολώνων

το σάλπισμα των εφτά θαλασσών.

Η ασώματη ψυχή είναι αμαρτία

όπως κορμί χωρίς πουκάμισο-

χωρίς πρόθεση τίποτα δε γίνεται,

χωρίς έμνευση ούτε γραμμή.

Αίνιγμα δίχως λύση:

ποιος επιστρέφει,

αφού χορέψει στην έρημη πίστα?

Κι εγώ ονειρεύομαι άλλη ψυχή,

ντυμένη μ'άλλα ρούχα

να φλέγεται καθώς τρέχει

από την ατολμία προς την ελπίδα,

άυλη κι ανίσκιωτη

σαν φλόγα να ταξιδεύει πάνω στη γη,

και στο τραπέζι πίσω της αφήνει μια πασχαλιά

να τη θυμούνται.

Τρέχα λοιπόν παιδί μου,και μη στεναχωριέσαι

για τη δόλια την Ευρυδίκη

κύλα το χάλκινό σου τσέρκι,γρήγορα,

δώς του με τη βέργα να κυλήσει στον κόσμο,

ώσπου να σημάνει τέταρτο

και για απάντηση σε κάθε σου βήμα,

με τόνο χαρωπό μα αδιάφορο,

η γη βουίζει μεσ' στ'αυτιά σου.

Αρσένι Ταρκόφσκι

Είσαι βασιλιάς.Ζήσε μονάχος,πάρε το δικό σου δρόμο και πήγαινε όπου σε οδηγεί το ελέυθερό σου πνεύμα,τους καρπούς των προσφιλών σου σκέψεων τελειοποίησε και μη ζητάς ανταμοιβή για τα καλά σου έργα.Η ανταμοιβή βρίσκεται μέσα σου.Ανώτατος κριτής ο εαυτός σου.Κανένας άλλος δεν κρίνει αυστηρότερα το έργο σου.Καλλιτέχνη εκλεκτικέ,ωραία δεν είναι?

ΠΟΥΣΚΙΝ

Πόσο μ'αρέσουν,φίλε μου,τα μάτια σου,

με το αστραφτερό τους φλογερό παιχνίδισμα,

όταν τ'ανασηκώνεις φευγαλέα,

και το βλέμμα σου,σαν αστραπή στον ουρανό,

σαρώνει γρήγορα τα πάντα.

Αλλά ακόμα μεγαλύτερη ομορφιά

βρίσκω σε μάτια που χαμηλώνουν

για τη στιγμή του φλογερού φιλιού,

όταν απ'τα χαμηλωμένα τσίνορα

λάμπει η σκοτεινή,θαμπή φωτιά του πόθου.

Φιοντόρ Τιούτσεφ